16 e 17 febbraio 2007

Vrijdag, na school, hadden we onze laatste bus gemist van Sinalunga naar Bettolle. Giovanni dan maar gebeld. Na een dik kwartiertje kwam die ons ophalen samen met zijn neef Alessandro. Die ging ons normaal vorige week mee uit nemen omdat die onze leeftijd heeft, maar hij was ziek. ( Ik had mij eerlijk gezegd nen Alessandro Nesta voorgesteld…maar niet dus eh :-p hehe). We waren dan thuis om half negen. En Laura had donderdag al naar mij gebeld om – dacht ik – om 9 uur af te spreken aan het internetlokaal, om het draadloos internet in orde te brengen, maar nu wist Giovanni ons te zeggen dat Laura ons daar gewoon zou ophalen om te gaan dansen. Wij ons dus in een half uur klaargemaakt om naar Lavispateresa te gaan! Niemand had daar eigenlijk echt zin in want we hadden nog niet echt veel geslapen sinds de Erasmusfuif, dus hadden we eigenlijk besloten om vroeg naar bed te gaan… maar dat zat er dus ook niet in.

Nu gingen we eerst met Laura naar een uitreiking van prijzen voor de sportfiguren van Sinalunga. Dat was wel wat anders dan de voetbalfeestjes die ze in Puurs geven.
Het was te doen in een grote sportzaal, wij zaten bij de genomineerde en de gemeenteraadsleden enzo, dus we hadden een goed zicht. Tussen elke uitreiking gaf een dansschool altijd een show (Zo’n beetje als mijn turnfeest van vroeger, maar dan echt professioneel) en de winnaars van de Italiaanse Sterren Op De Dansvloer hebben ook een dansje mogen doen. Mja, met al dat dansen dachten wij al dat we helemaal niet naar Lavispateresa gingen, maar gewoon naar deze uitreiking en dat ze met dansen, die dansjes van de dansschool bedoelden.
Om half 12 was het daar gedaan, maar – we gingen toch wel naar de discotheek – en daar was het nog een beetje te vroeg voor. Dan even mee naar de bar van Laura haar papa gegaan omdat Laura hem even ging helpen met opruimen en daarna naar de ‘predisco’ gegaan om al even iets te gaan drinken. Alessandro was daar ook trouwens. (Die verschoot er trouwens van dat wij zo goed Italiaans praten, vooral toen we zeiden dat we voor dit nog nooit een cursus Italiaans hadden gedaan! :-D).
Toen zijn we doorgegaan naar Vispateresa, waar we opeens zomaar binnen mochten, en een apart soort ‘loge’ hadden, waar allemaal mensen waren die Laura kent. Onder andere een hele basketbalploeg die volgens mij rechtstreeks van de match naar de disco zijn gegaan (allemaal in hun tenue dus). Natuurlijk wilde iedereen weten wie we waren enzo. Dat was wel tof eigenlijk. En mja, voor de rest veel gedanst, en nog verschillende ‘geheime’, ‘verstopte’ zalen ontdekt. Onder andere de salsazaal waar we Alessandro nog maar eens tegenkwamen.

Zaterdag dan EINDELIJK naar Siena-Milan gaan kijken!!! In de stad kleurde alles wit en zwart! Iedereen had minstens een sjaal van Siena aan! En kheb niemand gezien met iets van Milan…gelukkig da ik mijn truitje van Nesta dan toch maar niet aan had gedaan!
We zaten niet alleen tussen de supporters van Siena, maar ook nog eens bij de Curva, de Ultra’s dus! Een bekke triestig kijken als Siena een goal mist dus :-P en vooral niet zot worden (in de positieve zin dan) als Milan scoort. Die fans waren trouwens wel grof! Die zongen liedjes als Gatusso, u moeder is een hoer, of Milan is zoals Juve (valsspelers dus), of Messina (scheidsrechter) is met jullie, en nog van alles. Haja, en die zingen dus een ganse macht lang eh! Als het ff stilvalt zetten ze gewoon die luidsprekers wat harder! Toen Gatusso ook nog is een goal scoorde had dien jongen helemaal af gedaan, ocharme! Siena hunne sterspeler was overduidelijk ene Massimo! Toen ze die zijn naam escaleerde hebben we natuurlijk wel meegedaan, maar stiekem bedoelden wij dan Massimo Ambrosini…van Milan ;-). Haja, ik toch al zeker, want Ann stond opeens met Siena omdat ik had gezegd dat Kaka zelf had moeten schieten, ipv te passen naar Ronaldo. Toen ik zei da het dan goal had geweest…zoals tegen Anderlecht, besloot ze voor Siena te supporteren ;-).
Dat die supporters gemene dingen naar Milan roepen was eigenlijk wel te verwachten… maar het waren niet alleen de supporters, die liedjes kwamen gewoon uit de luidsprekers!!!!
De match zelf was heeeeeeeeeel spannend! Milan was niet direct de betere ploeg, dus ik had wel ff schrik dat ze zouden verliezen. Ronaldo maakte na een kwartierke de 0-1, maar drie minuten later maakte Siena (dien Massimo tssss) gelijk. Na 30 minuten scoorde Oliviera voor ons, maar 5 minuten later stond het al terug 2-2. Toen was het rust. Konden we ff gaan zitten, want de Curva zit niet tijdes de macht zelf! In de tweede helft was Milan wat minder vond ik en kreeg Brocchi ook nog eens rood! Maar gelukkig scoorde Gatusso de 3-2. (blijkbaar was die goal van ronaldo... kdacht echt gatusso) Helaas, 10 minuten voor het einde werd het nog 3-3. Ik dacht dat het daarbij zou blijven maar in de allerlaatste minuut heeft Ambrosini nog de 3-4 gemaakt!!! Ze hadden maar ni constant Massimo moeten roepen eh :-P. Das wel grappig dat Ambrosini de winning goal heeft gemaakt want toen ik naar PSV-Milan was gaan kijken had dien ook de goal gemaakt die ons plaatste voor de Champions League finale.
Het was dus echt wel leuk en spannend, en een goed zicht…ik denk eigenlijk dat je nooit een slecht zicht hebt in het stadion van Siena want het is echt geen groot stadion en heel open (gelukkig dat het niet regende dus). Alleen spijtig dat Nesta niet meespeelde, of Maldini, of dat Ancelotti Gilardino of Pippo Inzaghi niet heeft ingebracht. Ronaldo is misschien niet meer wat hij geweest is, maar dien werd in de hele match niet alleen gelaten. Ze hebben er nog schrik van hoor: ze sprongen er altijd met drie naartoe ofzo.

Toen we terug naar huis kwamen was er een accident gebeurd, redelijk ernstig denk ik, want er kwamen 6 ambulances en dokters enzo voorbij gesneld. Door dat accident hadden we wel terug onze laatste bus van Sinalunga naar Bettolle gemist. Dan maar met een taxi naar huis gegaan. En thuisgekomen had Cristina (die was niet mee naar de voetbal gegaan) terug inkopen gedaan .


fotos staan hier: http://evita-13.fotopages.com/
xxx